Ο Άιφελ δεν κατασκεύασε μόνο τον διάσημο πύργο του Παρισιού που φέρει το όνομά του. Έφτιαξε, άγνωστο υπό ποιες συνθήκες και μία Γέφυρα στην Αγία Μαρίνα Φθιώτιδας. Στην ουσία πρόκειται για μια τεράστια προβλήτα που βρίσκεται στην παραλία του χωριού. Οι κάτοικοι όμως έχουν συνηθίσει να την λένε Γέφυρα. Πρόκειται για μια θαυμάσια σιδηροκατασκευή που το τελευταίο τμήμα της είναι κατασκευασμένο από μπετόν.
Η γέφυρα αυτή κατασκευάστηκε το 1892 και λειτούργησε σαν προβλήτα έως το 1905. Κατέληγε σε αυτή ο σιδηρόδρομος μέσω Λαμίας. Ο λόγος της κατασκευής της ήταν για να γίνεται μεταφόρτωση των μεταλλευμάτων από τα μεταλλεία του Δομοκού σε πλοία. Τα μεταλλεύματα αυτά μεταφέρονταν στην Γαλλία για περαιτέρω επεξεργασία.
Κατά την διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, η γέφυρα χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς και τους συμμάχους (ανάλογα ποιος κατείχε την περιοχή).
Η γέφυρα συνδυάστηκε και με την κοινωνική ζωή του χωριού, αφού αποτελούσε τον χώρο των περιπάτων, όπου οι νέοι, ιδιαίτερα τα παλιά χρόνια που τα ήθη δεν το επέτρεπαν, έβρισκαν την ευκαιρία να ανταλλάσουν καμιά ματιά… ίσως και κάποιο φιλί οι πιο τολμηροί, όταν σκοτείνιαζε.
Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία και πληροφορίες που μας δίνει ο δικηγόρος Λεωνίδας Ζαβός, σχεδιαστής και κατασκευαστής αυτής της γέφυρας ήταν ο Άιφελ. Τα δεσίματά της είναι ίδια με αυτά του φημισμένου πύργου του Παρισιού.
Η γέφυρα αποτελεί ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα που κινδυνεύει όμως να καταστραφεί εξ αιτίας των διαβρώσεων. Παραμελημένη, αν και συνεχίζει μέχρι σήμερα να είναι ο χώρος των περιπάτων για τους ηλικιωμένους που αναπολούν το χθες. Σημείο αναφοράς και των λίγων νέων που έχει ακόμα το χωριό και συνηθίζουν να περνούν εδώ τον ελεύθερο χρόνο τους.
Η γέφυρα αυτή κατασκευάστηκε το 1892 και λειτούργησε σαν προβλήτα έως το 1905. Κατέληγε σε αυτή ο σιδηρόδρομος μέσω Λαμίας. Ο λόγος της κατασκευής της ήταν για να γίνεται μεταφόρτωση των μεταλλευμάτων από τα μεταλλεία του Δομοκού σε πλοία. Τα μεταλλεύματα αυτά μεταφέρονταν στην Γαλλία για περαιτέρω επεξεργασία.
Κατά την διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, η γέφυρα χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς και τους συμμάχους (ανάλογα ποιος κατείχε την περιοχή).
Η γέφυρα συνδυάστηκε και με την κοινωνική ζωή του χωριού, αφού αποτελούσε τον χώρο των περιπάτων, όπου οι νέοι, ιδιαίτερα τα παλιά χρόνια που τα ήθη δεν το επέτρεπαν, έβρισκαν την ευκαιρία να ανταλλάσουν καμιά ματιά… ίσως και κάποιο φιλί οι πιο τολμηροί, όταν σκοτείνιαζε.
Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία και πληροφορίες που μας δίνει ο δικηγόρος Λεωνίδας Ζαβός, σχεδιαστής και κατασκευαστής αυτής της γέφυρας ήταν ο Άιφελ. Τα δεσίματά της είναι ίδια με αυτά του φημισμένου πύργου του Παρισιού.
Η γέφυρα αποτελεί ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα που κινδυνεύει όμως να καταστραφεί εξ αιτίας των διαβρώσεων. Παραμελημένη, αν και συνεχίζει μέχρι σήμερα να είναι ο χώρος των περιπάτων για τους ηλικιωμένους που αναπολούν το χθες. Σημείο αναφοράς και των λίγων νέων που έχει ακόμα το χωριό και συνηθίζουν να περνούν εδώ τον ελεύθερο χρόνο τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου